Kimyager'i yarım bırakma kararımdan sonra bir anlık gelen cesaretle Güz Fırtınası'na başlamıştım. Kitap bitti.
Daha böyle ayıla bayıla okuduğum bir tarihi aşk romanı olmadı ne yazık ki. Belki de bu türü bu sebepten ötürü sevemiyorum, bilemedim.
Kitap başlarda biraz sıktı. Yani dümdüz bir şeyler okuyormuş gibi hissettim ve sabırsızlandım. Daha sonra olan olaylarda beni tatmin etmedi maalesef. Daha büyük entrikalar bekledim sanırım.
Bazı kısımlarda aşırı eğlendiğimi kabul ediyorum. Çoğu zaman da güldüm. Erkek ve kadın karakteri de çok fazla sevdim. Ama sanki bu hikaye onlara olmadı gibi geldi.
Yazara ait okuduğum ilk kitaptı ve okuduğum yorumlardan ötürü beklentimde artmıştı ama ne yazık ki beklentilerimi karşılayamadı. Karakterler bana fazlasıyla şirin geldiği için aralarındaki o hissetmem gereken tutku bir türlü bana geçemedi. Kısacası beklediğim aşkı kitapta bulamadım.
İlk iki yüz sayfanın bu kadar uzun ve durgun olmasındansa sanki sondaki olaylara daha fazla ağırlık verip detaylı olsaydı daha iyi gelirdi bana. Ve sürekli ana karakterler olan Alexander ve Jane okudum. Tabii ki onların hikayesi ama yan karakterlerin varlığı o kadar azdı ki, bir arayış hissettim ve daha çok karakterin dahil olmasını bekleyerek hep bi heyecan eksikliğim oldu. Yazar hikaye içinde bir hikayeye yer vermiş. Bu Jane karakterinin yazdığı bir hikaye olarak geçiyor kitapta. İşte bu en çok sevdiğim şey oldu. Bölüm başlarında kısa bölümlerden oluşan bir hikayeydi. Sanırım o kısımları daha fazla severek okudum.
Kısaca başlarda beni sıkan, sonradan açılsa da durgun bulduğum bir kitaptı Güz Fırtınası. İçinde ki kısa hikayelerin yer aldığı bölüm başı tasarımlarına tek kelimeyle bayıldım. Çok özenli bir iş olmuş. Yazarın çok daha fazla sevilen kitapları olduğunu gördüm ve onlara da en kısa zaman da yer vermeyi düşünüyorum.
Mutlu akşamlarınız olsun. 😘
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder